شیر پروانه ای دو سر فلنج چدن – فولادی – استیل
شیرهای پروانه ای در کلیه تأسیسات آبرسانی از جمله آب آشامیدنی و خام و هم چنین سیالات
غیر خورنده تا دمای 70 درجه سانتی گراد جهت قطع و وصل جریان به کار برده می شوند.
استفاده ی شیرهای پروانه ای در خطوط انتقال به عنوان کنترل کننده ی جریان مجاز نبوده و
باید در حالت کاملاً باز و یا کاملاً بسته قرار گیرند.
شیرهای پروانه ای در تمامی سایز ها هم به صورت دستی و هم خودکار (در اصطلاح شیر برقی
یا موتورایز ولو هم گفته می شود) موجود می باشند، اما در طراحی انواع آن با عملگر دستی
و در سایزهای بالاتر از 8 اینچ به دلیل حالت نصب و ابعاد بزرگتر شیر پروانه ای، از یک
گیربکس مکانیکی در بین عملگر دستی (فلکه شیر) و دیسک یا مجرابند آن استفاده می شود.
طرز کار گیربکس مکانیکی به این صورت است که از طریق شافت متصل به دیسک، نیروی
وارد شده از طرف فلکه را به دیسک انتقال داده و باعث سرعت در باز و بسته شدن دیسک
می شود. از آنجایی که طراحی دیسک به گونه ای است که دقیقا در مرکز شیر قرار دارد، برای
باز یا بسته شدن به گشتاور کمتری نیاز دارد. به این معنی که تنها با چرخاندن فلکه به مقدار
90 درجه، دیسک از حالت بسته به حالت باز و بالعکس تغییر شکل می دهد.
از ویژگی های ولو پروانه ای می توان به سبکی وزن، کنترل آسان و افزایش سرعت جریان سیال در زمان کوتاه و در هنگامی که شیر در حال باز شدن است، اشاره کرد. شیر های پروانه ای در دسته شیرهای دو طرفه قرار می گیرند. در مواردی که باز و بسته شدن سریع باترفلای ولو مد نظر است، می توان از نوع با عملگر پنوماتیک و یا عملگر برقی استفاده کرد و در صورتی که بخواهیم سیال را کنترل کنیم، از نوع دارای عملگر پنوماتیک با سوییچ باکس و شیر برقی (4 تا 20 میلی آمپر) به همراه PLC می توان استفاده کرد که در این نوع، زمان باز و بسته شدن شیر سریع تر از نوع عملگر برقی خواهد بود.
شیر های پروانه ای، به واسطه عملکرد آسان و راحتی که دارند، از پرکاربرد ترین شیر های قطع و وصل و یا کنترل سیال محسوب می شوند. شیر پروانه ای به عنوان شیر (¼) دور طبقه بندی می شود. این شیر مانند یک شیر توپی برای بسته شدن و توقف رسانه، سریع عمل می کند، اما برخلاف شیر توپی، شیر پروانه ای می تواند به صورت تدریجی باز و بسته شود. این تفاوت به این معنی است که دیسک همیشه در مسیر جریان وجود دارد و باعث افت فشار جریان سیال می شود.